The Włodek Stepuro

The Włodek Stepuro - awangarda - połączenie muzyki rockowej i poezji śpiewanej. Z tego powodu, że występuje solo, bez zespołu - śpiew gitara akustyczna (unplugged) nie można do końca nazwać tego rockiem.

Nawiązaniem do rocka jest granie przez niego coverów rockowych: Jimi Hendrix, John Lennon, Eric Clapton, The Rolling Stones, Pink Floyd, U2, 4 Non Blondes, Balck Sabbath, Nirvana. Covery - w prostych aranżacjach. Niektóre teksty autorskie zahaczają o poezję śpiewaną - Edward Stachura, Bułat Okudżawa, inne mają rockowy drajw i pazur.

Włodek nie eksperymentuje z zabawkami elektronicznymi - efekty do gitary. Jego wizytówką jest brzmienie gitary akustycznej (unplugged).

Można powiedzieć, że jest bardem. Gra sam. Po obserwacji działalności swoich kolegów, których zespoły rozpadły się przeważnie z powodów interpersonalnych, chce liczyć na samego siebie. Jest sam swoim drobnym managerem. Może powodem tego, że działa sam, jest to, iż zaczynał późno z graniem. Inni już siedzieli dawno w środowisku muzycznym, mieli wyrobione kontakty i znajomości. Robi to sam, ale wsparciem dla niego są znajomi i przyjaciele - słuchacze, dzięki którym przeważnie nie jest sam na koncertach.

W jego repertuarze jest przeróbka Nirvany - w tym momencie nawiązuje on do grunge'u. Tak jak deklarował grunge, muzyka Włodka nie jest komercyjna. Tak jak deklarował grunge, czy sam rock Włodek czuje się rebeliantem rock'n'rolla.

Sama muzyka to czasem proste akordy, z jakimi można spotkać się na biwaku, przy ognisku, czasem bardzo "gęste" granie, które sprawia wrażenie, jakby grały dwie gitary. Jest to zróżnicowanie stylistycznie. Niektóre kawałki są grane oszczędnie - kilka prostych dźwięków, inne są rozbudowane. Ktoś określił to jako akustyczny pop - rock.

Ma w swoim repertuarze covery grupy U2. To dzięki U2 przyjął duch muzyki gospel. Ten nie przejawia się w muzyce Włodka, ale w dwóch tekstach będących jego chrześcijańskim wyznaniem wiary. Widoczne jest zróżnicowanie tekstów od humorystycznych poprzez poetyckie do brutalnych. Brutalne teksty są prowokacją, bo jak milczeć i nie pisać o sprawach, które nie podobają się nam. Nie ma w nich prawie wcale tematu polityki. Lepiej śpiewać o człowieku i jego przeżyciach i uczuciach. Teksty ciężkie i granie ciężkie (akustycznie) przeplatają się ze zwiewnością. Dodać możemy do tego "neutralne" covery. I ta całość tworzy przestrzeń różnych dźwięków i różnych nastrojów.

Fascynacja rockiem pomogła znaleźć Włodkowi tożsamość. Tworzenie muzyki spełnia jego najbardziej. Jeszcze jedną jego działalnością artystyczną jest malowanie obrazów. Różne tematy maluje, ale styl, który sam wymyślił i najbardziej lubi jest to "malarstwo rockowe" - wizerunki zespołów rockowych na scenie.