W powiecie puckim i wejherowskim nie ma skupisk barszczu Sosnowskiego, który jest niebezpieczny dla ludzi i zwierząt. Na Pomorzu roślina najczęściej występuje w powiecie gdańskim, słupskim, lęborskim oraz człuchowskim.
O rozpowszechnianie informacji na temat skupisk niebezpiecznej rośliny wojewoda pomorski Ryszard Stachurski zwrócił się do wszystkich powiatów województwa. Na podstawie zebranych informacji opracowana została specjalna mapa.
Barszcz Sosnowskiego to groźna dla ludzi roślina, która powoduje oparzenia skóry. Związki chemiczne zawarte w soku barszczu Sosnowskiego mogą wywoływać: nudności, wymioty, bóle głowy czy zapalenie spojówek. W niektórych przypadkach może nawet doprowadzić do śmierci. Do takiego zdarzenia doszło w szpitalu w Siemianowicach, gdzie wskutek poparzenia rośliną zmarła 67-letnia kobieta.
Poparzenia barszczem Sosnowskiego miały również miejsce w województwie pomorskim, między innymi w powiecie słupskim, bytowskim oraz człuchowskim. Wiedza na temat występowania niebezpiecznej rośliny umożliwi skuteczniejszą walkę z groźnym chwastem oraz skuteczne ostrzeganie o zagrożeniu.
Barszcz Sosnowskiego to inwazyjny chwast należący do rodziny selerowatych. Do Polski został sprowadzony z Kaukazu pod koniec lat 50. XX wieku. Wówczas rozpoczęto jego uprawę na wielką skalę. Miał służyć jako pasza dla bydła, jednak jego uprawy stosunkowo szybko zaprzestano. Roślinę można pomylić z wyrośniętym koprem, ale jest od niego o wiele wyższa, ponieważ może osiągać nawet cztery metry wysokości. Chwast ma zieloną bruzdowaną łodygę, która w dolnej części jest pokryta fioletowymi plamkami. Jego liście są duże i szerokie, o zaostrzonych końcówkach. Kwiaty zebrane w gęsty i duży baldach są białe. Barszcz Sosnowskiego można spotkać w miejscach nieużytkowanych przez człowieka, czyli głównie na odłogach, łąkach i przy drogach. Rośnie także wzdłuż brzegów rzek i jezior, na polach uprawnych, pastwiskach, w ogrodach i parkach.